ΑΕΙΘΑΛΗ ΜΑΡΜΑΡΑ (2006)

Εικόνες βαριές, επιβλητικές. Όγκοι που συνθέτουν μόνοι τους μια μακρινή πραγματικότητα. Όγκοι που λυγίζουν στο χρόνο. Προσωρινά. Αμέσως επανέρχονται. Καταλαμβάνουν τη θέση που έχουν χιλιάδες χρόνια. Μας διεγείρουν τις αισθήσεις, προκαλούν την φαντασία μας. Το ταξίδι αρχίζει. Γύρω τους τα αγριόχορτα τα πνίγουν. Ή μήπως απαστράπτοντες χώροι με χιλιάδες κόσμου που εμπορεύονται, συζητούν, πολεμούν, προσεύχονται, σκέπτονται; Απόλυτη ησυχία ή φωνές, τραγούδια, ψαλμωδίες, ποδοβολητά αλόγων και κλαγγή όπλων; Είναι εδώ αυτά τα μάρμαρα. Δεν σταμάτησαν να ζουν. Είναι ένα τεράστιο βιβλίο που μας καλεί να το διαβάσουμε. Ας φροντίσουμε να μην κλείσει ποτέ.