ΠΡΩΤΕΑΣ (1994)

Όταν ο ήλιος ανθίζει πάνω από τα κουφάρια των πλοίων δεν ξέρεις αν είναι να φωτίσει την αποστρατεία ή την επανένταξη. Πάντως κινητοποιεί τους ιμάντες μιας νέας περιπέτειας πέρα από την αναπαράσταση. Από την τέχνη της κατασκευής σε αυτή μιας νέας, αυτής της δημιουργίας της από-απεικόνισης. Το αντικείμενο που αρχικά τράβηξε το μάτι, καθώς ο σύγχρονος αμφιβληστροειδής πλησιάζει, χάνει την αρχική του κατάσταση στον χώρο και καθώς μετατρέπεται σε τοπίο των δυο διαστάσεων αποκτά μια νέα αυτόνομη ύπαρξη. Η μέθοδος διατηρεί την γλώσσα και την δεξιοτεχνία της αντιγραφής αλλά για ένα διαφορετικό λόγο. Γιατί ζητά ένα τρόπο ικανό να προχωρήσει με τον ίδιο τρόπο πέρα από το φωτογραφιζόμενο θέμα-αντικείμενο, να δώσει νέες διαστάσεις και προοπτικές, νέες φόρμες και αρμονίες, νέες αισθήσεις πέρα από τον ρεαλισμό και τον μεταμοντερνισμό. Το ερώτημα είναι εάν αυτά τα νέα φετίχ, τα νέα αντικείμενα, τα από την παραπάνω διαδικασία προκύψαντα έργα, θα μπορέσουν να μας οδηγήσουν μακρυά σε νέες περιπέτειες της φαντασίας.

Η δουλειά αυτή παρουσιάσθηκε τον Σεπτέμβριο του 1994 στο ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ