ΤΟΠΙΩΝ ΥΠΕΡΒΑΣΙΣ (1996)

Εδώ η φωτογραφία λειτουργεί σαν μέσο καταγγελίας αφού το προκύπτον υλικό επανασυγκολλάται με ανόμοια θέματα, από άλλους χώρους, τόπους και χρόνους, με πρόθεση να ανεβάσει την ένταση. Φωτογραφίζει τα τοπία της Δυτικής Θεσσαλονίκης που κάποτε σε άλλες εποχές γνώρισαν δόξες. Τοπία της μεταβιομηχανικής εγκατάλειψης, κτίρια ρημαγμένα, χωράφια οργωμένα από γραμμές τρένων και μεγαλεία που μοιάζουν ανεπίστρεπτα να έχουνε περάσει, δεμένη με τα «τοπία» της Άλλης, της πόλης βιτρίνας. Τα επί μέρους αυτά τοπία, άλλοτε τεράστια και άλλοτε όχι, τοποθετούνται μαζί, σαν τμήματα ενός παζλ προς τακτοποίηση, διερεύνηση και αρχειοθέτηση (αφού πολλά απ’ αυτά δεν υπάρχουν σήμερα). Κομμάτια και θρύψαλα μιας πόλης που, έτσι κι΄ αλλιώς, καθ’όλη την όχι και τόσο σύντομη ιστορία της υπήρξε όχι μόνο πολυσυλλεκτική αλλά και το ένα και το άλλο.